انواع ارتباطات
ارتباطات غیر کلامی
ارتباطات غیر کلامی فرایند رساندن معنا را در صورت پیامهای بدون واژه از طریق ژست، زبان بدن یا استقرار؛ چهره و تماس چشمی، ارتباط جسم مانند لباس، مدل مو، معماری، نمادها و سمبلها، همچنین از طریق مجموع موارد فوق توصیف میکند. ارتباط غیر کلامی نیز به عنوان سکوت زبان نامیده میشود و نقش کلیدی در زندگی روزمره بشر در روابط اشتغال به درگیریهای رمانتیک را دارد. گفتار همچنین دارای عناصر غیر کلامی معروف به paralanguage است. این خدمات شامل کیفیت صدا، احساسات و سبک صحبت کردن و همچنین ویژگیهای عروضی مانند ریتم، تکیه صدا و استرس است. به همین ترتیب، موضوعات نوشته شده شامل عناصر غیر کلامی مانند شیوه دست خط، نظم معنایی از کلمات و استفاده از شکلک برای انتقال عبارات احساسی به صورت تصویری است
ارتباطات تصویری
ارتباطات تصویری انتقال نظرها و اطلاعات از طریق ایجاد نمایشهای تصویری است. درجه اول با تصاویر دو بعدی همراه است شامل علائم، فن چاپ، نقاشی، طراحی گرافیک، تصویر، رنگها ومنابع الکترونیکی، ویدئو و تلویزیون است. تحقیقات اخیر در این زمینه بر روی طراحی وب سایت و قابلیت استفاده گرای گرافیکی متمرکز شده است. طراحان گرافیکی از روشهای ارتباط تصویری در عمل حرفه میکنند
ارتباطات کلامی
ارتباطات کلامی، در حالیکه دردرجه اول به ارتباط کلامی سخن اشاره میکند گفته میشود، به طور معمول در هر دو واژه، کمکهای کلامی و غیر کلامی عناصر برای حمایت از انتقال معنی تکیه دارد. ارتباط کلامی شامل بحث وگفتگو، سخنرانیها، نمایشها، ارتباطات بین فردی و بسیاری از انواع دیگر است. در ارتباطات چهره به چهره زبان بدن و چگونگی صدا نقش مهمی را بر عهده دارد و ممکن است تأثیر بیشتری بر شنونده داشته باشد نسبت به محتوای در نظر گرفته شده از واژههایی که گفته شد. مجری ماهر باید توجه مخاطب و ارتباط با آنها را در نظر بگیرد. به عنوان مثال از گفتن یک جک توسط دو نفر یکی ممکن است مخاطب را با توجه به زبان بدنش و تن صدایش بسیار سرگرم کند در حالیکه نفر دوم با استفادهٔ دقیق از همان کلمات شنوندگان را خسته و عصبانی کند[نیازمند نقل قول] کمکهای بصری میتواند به آسان کردن ارتباطات مؤثر کمک کند وتقریبا همیشه در سخنرانیها برای مخاطبان استفاده میشود. به طور گستردهای گفته شد و به طور گسترده شکلی که به اشتباه تفسیر شداستفاده شد تا اهمیت حالت تحویل را تأکید کند"ارتباطات شامل ۵۵٪ زبان بدن، ۳۸٪ تن صدا، ۷٪محتوای کلمات،"به اصطلاح"قانون ۷٪ـ۳۸٪ـ۵۵٪"[۱] با این حال این چیزی نیست که تحقیقات اخیر ذکر کردـ بلکه، زمان انتقال احساسات، اگر زبان بدن، لحن صدا، و واژه ناسازگار باشند درآن هنگام زبان بدن و لحن صدا را بیشتر از یک کلمه باور خواهند داشت[نیازمند روشن] به طور مثال شخصی در حالی که من من کنان، قوز کرده، با نگاه به دور میگوید"از ملاقات شما خوشحال هستم"به عنوان بیاحترامی تفسیر خواهد شد (بحث بیشتر در آلبرت محرابیان، سه عنصر از ارتباطات) مدل ارتباطات:نوشته شده شفاهی تصویری الکترونیکی غیر شفاهی
مدل ارتباطات
-
مدل ارتباطی شانون و ویور
-
ابعاد مهم برنامه ارتباطات
-
کد برنامه ارتباطات
-
مدل خطی ارتباطات
-
مدل ارتباطات متقابل
-
مدل ارتباطی بیرولز فرستنده ـ پیام ـ کانال ـ گیرنده
مدل ارتباطات متقابل
اولین مدل عمده برای ارتباط به وسیله کلود شانون و وارن ویور برای آزمایشگاههای بل (۶)در سال ۱۹۴۹ آمد. مدل اصلی به جهت بازتاب کردن عملکرد رادیو و فن آوریهای تلفن طراحی شده بود. مدل اولیه آنها متشکل بود از سه بخش اصلی:فرستنده، کانال و گیرنده. فرستنده قسمتی از تلفنی بود که شخص با آن صحبت میکرد، کانال خود تلفن بود، و گیرنده قسمتی از تلفن بود که در آن یک نفر میتواند صدای فرد دیگری را بشنود. شانون و ویور همچنین فهمیده بودند که بیشتر اوقات ایستگاهی وجود دارد که مانع گوش دادن به یک مکالمه تلفنی میشود، که آنها پنداشتند پارازیت است. در یک مدل ساده، اغلب بعنوان مدل انتقال یا نمای استاندارد از ارتباطات، اطلاعات یا مضمون (برای مثال یک پیام در زبان طبیعی) به چند شکل فرستاده میشود (بعنوان زبان گفتاری) از یک emisor / فرستنده/رمز گذار به یک مقصد/گیرنده/رمز گشا. (این مفهوم معمولی ا زارتباطات براحتی ارتباط را وسیلهای برای گرفتن و فرستادن اطلاعات میبیند) نقاط قوت این مدل سادگی، کلی گرایی و کمیت گرایی است. دانشمندان اجتماعی کلود شانون و وارن ویور ساختار این مدل را بر اساس عناصر زیر بیان کردند:
-
یک منبع اطلاعات، که پیام را تولید میکند
-
یک فرستنده، که پیام را درون سیگنال کد گذاری میکند
-
یک کانال، که سیگنالها را برای انتقال تنظیم میکند
-
یک گیرنده، که پیام را از سیگنال «رمز گشایی» (بازسازی) میکند
-
یک مقصد، جایی که پیام میرسد
شانون و ویور استدلال کردند که در این نظریه سه سطح از مشکلات برای ارتباط وجود دارد.
-
مشکل فنی:چطور میتوان با دقت پیام را انتقال داد؟
-
مشکل معنایی:چقد رمعنی «انتقال» دقیق است؟
-
مشکل عامل مؤثر:چگونه به طور مؤثر معنی رفتار و تأثیر گذار را دریافت میکند؟
نقد و بررسی مدل انتقال با بیان دانیل چندلر:
-
فرض میشود پیام دهندهها افراد منزوی هستند
-
بدون هزینه برای اهداف متفاوت
-
بدون هزینه برای تفسیرهای متفاوت
-
بدون هزینه براری روابط نابرابر قدرت
-
بدون هزینه برای موقعیت متن
در سال ۱۹۶۰، دیوید برلو مدل خطی ارتباط شانون و ویور (سال ۱۹۴۹)را گسترش داد و مدل ارتباط smcr را ایجاد کرد. مدل ارتباطی فرستنده ـ پیام ـ کانال ـ گیرنده ـ مدل را به درون بخشهای متخصصی جدا میکند و توسط دانشمندان دیگر گسترش یافته است. ارتباطات معمولاً همراه چند بعد اصلی توصیف میشود:پیام (چه نوع کارهایی ارتباط برقرار میکند)، منبع /emisor / فرستنده/ رمز گذار (توسط اشخاص)، شکل (در فرم)، کانال (به واسطه رسانه)، مقصد/ گیرنده/ هدف/ رمز گشا (به اشخاص)، و گیرنده. ویلبر اسکرم (۱۹۴۵)نیز نشان داد که ما باید بررسی کنیم که یک پیغام (خواسته یا نا خواسته) در هدف پیام تأثیر دارد.[۸] میان طرفین، ارتباطات شامل اعمالی نظیر دانش تجربی مشورت، ارائه مشاوره و فرمان، پرسش سؤال میباشد و این اعمال ممکن است در یکی از راههای مختلف ارتباطات فرایندهای زیادی داشته باشد. این شکل بستگی به توانایی ارتباط گروه دارد. محتوا و شکل ارتباط با هم می سازندپیامی را که به سوی مقصد فرستاده میشود. هدف میتواند خود شخص، شخص یا موجود دیگر، نهاد دیگر (مانند یک شرکت یا گروهی از موجودات) باشد. ارتباط میتواند به عنوان ادارهٔ فرایندهای انتقال اطلاعات به وسیله سه سطح از قواعد وابسته به طبی دیده میشود:
-
نحوی (خواص رسمی از نشانهها و نمادها)
-
عمل گرا (در رابطه با روابط بین نشانه ها/اصطلاحات و کاربران آنها) و
-
معنایی (مطالعه روابط بین نشانهها و نمادهاو آنچه که آنها نشان میدهند)
بنابراین، ارتباطات متقابل اجتماع است جاییکه در آن حداقل دو عامل مورد تداخل یک مجموعه مشترک از قواعد طب را به اشتراک میگذارند. این قوانین به طور معمول در بعضی از احساسات نادیده گرفته میشود خود ارتباطی برگزار میشود. خود ارتباطی، شامل ارتباط درون فردی که از طریق دفتر خاطرات روزانه یا صحبت کردن با خود است، هر دو پدیده ثانویه به دنبال فراگیری اولیه تواناییها و ظرفیتهای ارتباطی در تعامل اجتماعی هستند
با توجه به این نقاط ضعف، بارنلود(۲۰۰۸)یک مدل معاملاتی از ارتباط را پیشنهاد کرد.[۹]فرضیه اصل مدل معاملاتی ارتباطات این است که ارسال و دریافت پیام را به صورت همزمان بکار می گیرند
یک فرستنده و یک گیرنده کمی پیچیدهتر متقابلاً به یکدیگر وابسته هستند. این نگرش دوم از ارتباطات، اشاره میکند به عنوان مدل تشکیل دهنده یا دیدگاه کسی که قانون را به طرز ویژهای تعبیر میکند، بر نحوه ارتباطات فرد به عنوان عامل تعیین کننده از راه پیامی که تفسیر خواهد شد تمرکز میکند. ارتباط به عنوان یک کانال مشاهده میشود: که این اطلاعات سفر از یک فرد به فرد دیگری تصویب میشود و این اطلاعات از ارتباط خود جدا میشوند. به عنوان یک مثال خاص از ارتباط عمل سخنرانی نامیده میشود. فیلترهای شخصی فرستنده و فیلترهای شخصی گیرنده ممکن است بسته به سنتهای مختلف منطقهای، فرهنگ، و جنسیت تغییر یابد؛ که ممکن است معنی در نظر گرفته شده محتویات پیام تغییر پیدا کند. در حضور «صدای ارتباطات» در کانال انتقال (هوا در این مورد) دریافت و رمز گشایی از مطالب ممکن است ناقص شود، به این ترتیب عمل سخنرانی ممکن نیست به اثر مطلوبی دست پیدا کند. یک مشکل با این کد گذاری ـ فرستادن ـ دریافت ـ رمز گشایی مدل این است که فرایندهای رمز گذاری و رمز گشایی اشاره میکنند که فرستنده و گیرنده دارای هر چیزی است که این عملکردها به عنوان کد کتاب، و این که اینها کد دو کتاب هستند، خیلی کم، اگر شباهت یکسان نیست. اگرچه چیزی شبیه کد کتابها توسط مدل ضمنی است، آنها در هیچ جای مدل ارائه نمیشوند، که مشکلات مفهومی زیادی را تولید میکند
نظریه هایcoregulation توصیف میکند ارتباطات را به عنوان یک فرایند خلاق و پویا و مداوم، به جای تبادل گسسته از اطلاعات است. رسانههای کانادایی محقق هارولد لنیس داشت نظریهای که مردم استفاده میکنند انواع مختلف رسانهها به ارتباط و که یکی از آنها انتخاب خواهد شد به استفاده از امکانات مختلف برای شکل و دوام جامعه (وارک، مکنزی ۱۹۹۷) ارائه دهد. مثال معروف او این است که با استفاده از مصر باستان و نگاه در راههای آنها که خودشان به واسطه رسانهها با خواص خیلی مختلف سنگ و پاپیروس میساختند. پاپیروس چیزی است که او «فضا صحافی» مینامد. آن ساخته شده ممکن است انتقال دهد دستورات نوشته شده د رفضای امپراتوری و جنبش لشکر کشیهای نظامی دور و دولت استعماری را قادر میسازد. سنگ دیگر «زمان اتصال» است، از طریق ساخت معبد و اهرام میتواند اقتدار نسل به نسل خود را حفظ کند، از طریق این رسانهها میتوانند آنها شکل ارتباط را در جامعه خود تغییر دهند (وارک، مکنزی ۱۹۹۷)
حوزههای تخصصی ارتباطات به مسایل مختلفی میپردازند از جمله
-
ارتباطات جمعی
-
ارتباطات توسعه
-
مطالعات رسانهای
-
ارتباطات سازمانی
-
زبانشناسی اجتماعی
-
تحلیل گفتمان
-
زبانشناسی شناختی
-
معنی شناسی